Koza domowa jest mniejszym udomowionym przeżuwaczem, zaliczanym do najstarszych zwierząt użytkowych, człowiek hoduje ją nieomal 10 tysięcy lat. W polszczyźnie samica nazywana jest kozą, samiec kozłem, a w południowo-zachodnich dialektach także puklem lub pukiem, w wschodnomorawskich dialektach capem. Wykastrowany kozioł nazywany jest głupcem; głupiec jest mniej agresywny, mięso głupców ma słabszy specyficzny zapach. Młode nazywane jest koźlęciem lub koźlakiem. W Europie kozy hodowane są najczęściej dla mleka, ewentualnie mięsa. Kozie mleko jest korzystne dla zdrowia, ma wyższą zawartość tłuszczu i niższą zawartość laktozy niż mleko krowie. Świeże kozie mleko ma charakterystyczny kozi zapach, który wielu konsumentom jest nieprzyjemny. Intensywność zapachu zależy od rasy kozy, sposobu chowu i karmienia.