Koza domowa jest małym udomowionym przeżuwaczem, należącym do najstarszych zwierząt użytkowych, człowiek hoduje ją prawie 10 tysięcy lat. W języku polskim samica nazywa się koza, samiec - kozioł, w południowo-zachodnich dialektach także pukl czy puk, w wschodnio-morawskich dialektach - cap. Wykastrowany kozioł nazywany jest głupkiem; głupek jest mniej agresywny, mięso głupków ma słabszy specyficzny zapach. Młode nazywa się koźlę lub koziołek. W Europie kozy hodowane są najczęściej dla mleka, ewentualnie mięsa. Mleko kozie jest korzystne dla zdrowia, ma wyższą zawartość tłuszczu i niższą zawartość laktozy niż mleko krowie. Świeże mleko kozie ma charakterystyczny koziołczy zapach, który wielu konsumentom jest nieprzyjemny. Intensywność zapachu zależy od rasy kozy, sposobu utrzymania i karmienia.